W przypadku asfaltowych pokryć dachowych konserwacja obejmuje również utrzymanie pokrytej żwirem papy smołowej, starszej metody, obecnie zastępowanej papą bitumiczną i podobną, którą należy „przykleić” na miejscu, aby wiatr i fale nie przesuwały jej, powodując szorowanie i powstawanie większej ilości gołych plam. Klejem może być dowolny klej do zastosowań zewnętrznych, jak np. powłoka podjazdowa.
Konserwacja obejmuje również pęcherze naprawcze (rozwarstwienia) lub fałdy, które mogą jeszcze nie wyciekać, ale z biegiem czasu mogą przeciekać. Mogą potrzebować doświadczonej pomocy, ponieważ wymagają usunięcia żwiru w chłodne poranki, kiedy smoła jest krucha, pocięta i pokryta plastikowym cementem lub kaustem i siatką. Wilgoć uwięziona w blisterze musi zostać osuszona przed naprawą.
Powłoki dachowe mogą być stosowane do usuwania przecieków i przedłużania żywotności wszystkich typów dachów płaskich poprzez zapobieganie degradacji przez słońce (promieniowanie ultrafioletowe). Grubość 30 suchych mils jest zwykle preferowana, a po całkowitym utwardzeniu, będziesz miał bezszwową, wodoszczelną membranę.
Termografia w podczerwieni służy do fotografowania dachów w nocy w celu znalezienia miejsc, w których występują problemy. Podczas chłodzenia dachu wilgotne, niewidoczne gołym okiem miejsca nadal emitują ciepło. Kamery na podczerwień odczytują ciepło, które jest zatrzymywane w odcinkach izolacji przeciwwilgociowej.
Systemy dachowe, które mogą zapewnić wysoki współczynnik odbicia światła słonecznego (zdolność do odbijania fal widzialnych, podczerwonych i ultrafioletowych słońca, redukując przenoszenie ciepła do budynku) i wysoką emisję ciepła (zdolność do uwalniania dużego odsetka pochłoniętej lub nieodbijanej energii słonecznej) nazywane są dachami chłodnymi. Dachy chłodne należą do jednej z tych trzech kategorii: dachy chłodne, zielone lub pokryte chłodnym materiałem.
Dachy chłodne z zewnątrz: Membrany dachowe wykonane z białego lub jasnego materiału są z natury odbijające światło i osiągają jedne z najwyższych współczynników odbicia i emisji, do których materiały dachowe są zdolne. Na przykład dach z białego termoplastycznego winylu może odbijać 80% lub więcej promieni słonecznych i emitować co najmniej 70% promieniowania słonecznego, które absorbuje budynek. Dach asfaltowy odbija tylko od 6 do 26% promieniowania słonecznego, co skutkuje większym transferem ciepła do wnętrza budynku i większym zapotrzebowaniem na klimatyzację, co stanowi obciążenie zarówno dla kosztów eksploatacji, jak i dla sieci elektroenergetycznej.